Rak prostaty

Prostata jest gruczołem składającym się zarówno z mięśni jak i gruczołu właściwego. To element budowy anatomicznej mężczyzn. Zazwyczaj problemy z jej przerostem zaczynają się dopiero około 50 roku życia. Wcześniej ta część ciała, umiejscowiona poniżej pęcherza moczowego nie przysparza mężczyznom problemów.

Rak prostaty jest to choroba nowotworowa gruczołu krokowego. To niezwykle złośliwa odmiana nowotworu, atakująca układ moczowo – płciowy, zwłaszcza u mężczyzn powyżej 45 roku życia. Rak stercza jest rozpoznawany u około 11 % mężczyzn i często stanowi jedną z przyczyn zgonów w określonym wieku. Przyczyn raka prostaty trudno jest dociekać – konieczne są regularne badania przesiewowe. Czynnikiem ryzyka mogą być przypadki raka prostaty w rodzinie, choć dotychczas nie wykazano dziedzicznych predyspozycji do zachorowań na tego typu nowotwór.
Niestety, rak prostaty przez wiele lat może rozwijać się bezobjawowo. Pojawiają się one dopiero wraz z powiększaniem obszaru, którego dotyka nowotwór. Do pierwszych objawów należą: częstomocz, utrudnienia w oddawaniu moczu, częste poczucie parcia na mocz. W dalszym rozwoju nowotwór przekracza barierę torebki narządu krokowego, nacieka na otaczające go tkanki (pęcherzyki nasienne, moczowody, tkanki miękkie, kości miednicy, naczynia krwionośne). Przerzuty mogą dotrzeć także do kości – głównie miednicy, kręgosłupa, części kości udowych, żeber, mostka, rzadziej – do innych narządów wewnętrznych czy węzłów chłonnych. Dalszymi odczuwanymi przez pacjentów dolegliwościami wraz z rozwojem choroby są m.in. bóle pleców (zwłaszcza w odcinku lędźwiowym i piersiowym kręgosłupa), obfitsze krwawienia, a także postępujące trudności w oddawaniu moczu.

Leczenie raka prostaty jest prowadzone zarówno przez urologa jak i onkologa, polega na stosowaniu chemioterapii w połączeniu z radioterapią, a także na stosowaniu innych technik właściwych leczeniu nowotworów.