Na czym polega diagnostyka POChP? Jakie badania zleca lekarz?

diagnostyka POChP
Grafika dostarczona przez partnera

Choć Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc prowadzi do nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych i płucach, to istnieją metody leczenia umożliwiające choremu zachowanie relatywnie wysokiego komfortu życia. Skuteczność terapii jest natomiast ściśle uzależniona od wczesnego rozpoznania choroby. Dowiedz się, na czym polega diagnostyka POChP.

Masz te objawy? Nie zwlekaj z wizytą u lekarza

POChP to trzecia najczęstsza przyczyna umieralności na świecie (szacunki Światowej Organizacji Zdrowia). Choruje około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce około 2 milionów. Pomimo tego wiedza na temat tej choroby wciąż jest mocno ograniczona, a to powoduje, że nawet osoby mające objawy POChP zbyt późno zgłaszają się do lekarza. Tymczasem wczesna diagnoza daje bardzo duże szanse na wdrożenie skutecznego leczenia.

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez wiele lat rozwijać zupełnie bezobjawowo lub skąpo-objawowo. Stąd kluczowe jest, aby nie lekceważyć nawet z pozoru błahych objawów, takich jak:

  • Przewlekły kaszel – utrzymujący się przez wiele tygodni, zarówno w ciągu dnia, jak i rano oraz wieczorem.
  • Duszność – uczucie „braku tchu” po i w trakcie wysiłku, a zwłaszcza w fazie spoczynkowej, to objaw mogący świadczyć o poważnej chorobie układu oddechowego.
  • Obniżona tolerancja wysiłkowa – osoby, które do tej pory cieszyły się dobrą kondycją, a od pewnego czasu zauważają znaczne pogorszenie formy i męczliwość, także powinny skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu.
  • Odkrztuszanie plwociny – plwocina, czyli wydzielina z płuc, czasami o ropnym charakterze, może również zawierać skrzepy krwi, czego nie można bagatelizować i należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

Wymienione objawy są szczególnie niepokojące u osób znajdujących się w grupie ryzyka POChP. Tworzą ją przede wszystkim palacze wyrobów tytoniowych po 40. roku życia oraz osoby, które są narażone na szkodliwe czynniki środowiskowe (m.in. pyły i gazy), np. w związku z wykonywanym zawodem – górnicy, hutnicy, metalurdzy, pracownicy budowlani, operatorzy maszyn, sprzątaczki, kosmetyczki, rolnicy itp.

Pamiętaj:

Jeśli jesteś w grupie ryzyka POChP i masz choćby jeden z wymienionych objawów, to umów się na wizytę u lekarza rodzinnego.

Lekarz pierwszego kontaktu przeprowadzi i zleci podstawowe badania, które pozwolą mu ocenić, czy wskazana jest pogłębiona diagnostyka POChP. Jeśli tak, wówczas pacjent zostanie skierowany do poradni pulmonologicznej.

Spirometria, czyli podstawowe badanie wykorzystywane w diagnostyce POChP

Spirometria to badanie przeprowadzane przy użyciu specjalnego aparatu nazywanego spirometrem. Zadaniem pacjenta jest wdmuchnięcie całego zapas powietrza zgromadzonego w płucach do spirometru za pomocą ustnika.

Badanie jest nieinwazyjne, bezpieczne, ale może być męczące, szczególnie dla osób z zaawansowaną postacią POChP. Nad poprawnością przeprowadzenia spirometrii czuwa personel medyczny, który stale motywuje pacjenta do większego wysiłku.

W badaniu spirometrycznym m.in. określa się wskaźnik FEV1 – wyraża on objętość powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu. Innym ważnym wskaźnikiem jest FVC, który wyraża natężoną pojemność życiową płuc.

Wyniki badania spirometrycznego są analizowane przez pulmonologa, który może doszukać się w nich m.in. śladów utrwalonego zwężenia oskrzeli. Jest to objaw mogący wskazywać na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc.

Inne badania diagnostyczne

Diagnostyka POChP to nie tylko spirometria, ale także szereg badań, które pozwalają określić stan dróg oddechowych i płuc pacjenta, jak również innych narządów. POChP to choroba ogólnoustrojowa, rzutująca na funkcjonowanie całego organizmu.

Do pozostałych badań diagnostycznych zaliczymy:

  • RTG klatki piersiowej,
  • echo serca,
  • EKG,
  • badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia),
  • gazometrię z pulsoksymetrią,
  • ergospirometrię (czyli tzw. próbę wysiłkową).

Zdiagnozowana POChP: co dalej?

Jeśli badania potwierdzą POChP, to pacjent zostanie zakwalifikowany do odpowiednio dobranego leczenia. Podkreślmy przy tym, że Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest chorobą, której nie można wyleczyć. Celem terapii jest złagodzenie objawów choroby i umożliwienie chorej osobie samodzielnego funkcjonowania.

Więcej o Przewlekłej Obturacyjnej Chorobie Płuc, w tym czynnikach ryzyka, objawach i leczeniu, można przeczytać na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/warto-wiedziec/.

PODZIEL SIĘ: